Pochodzę z katolickiej rodziny. W dzieciństwie byłam gorliwą katoliczką. Wiara była dla mnie źródłem radości i sensu życia. Jednak w okresie dojrzewania została poddana próbie. Odeszłam od Kościoła i stałam się niepraktykującą katoliczką.

Przed czterdziestką poczułam w sercu ogromne pragnienie całkowitego oddania się Bogu. Po kilku miesiącach modlitwy i rozeznania powróciłam do Kościoła Katolickiego. W przeszłości uczestniczyłam w nabożeństwach protestanckich, sprawowanych w różnych zborach, należących do różnych odłamów protestanckich. Jednak w nich brakowało czegoś istotnego – Eucharystii. Pragnienie przystępowania do Stołu Pańskiego było tak silne, że nie mogłam już żyć bez Komunii Świętej. Potem odkryłam, że Eucharystia nie jest jedynym skarbem, jaki posiada Kościół Katolicki.

Podczas Wielkiego Postu w 2003 roku uświadomiłam sobie, że nie spowiadałam się od wielu lat. Pewnego zimnego i deszczowego dnia poszłam do kościoła z postanowieniem przystąpienia do sakramentu pokuty. Szczerze wyspowiadałam się ze wszystkich moich grzechów, za które bardzo żałowałam. Błagałam Boga o wybaczenie. Natychmiast poczułam obecność samego Boga w konfesjonale tak, że rozpłakałam się. Wyznałam kapłanowi wszystkie grzechy, które popełniłam w ciągu tych wielu lat. Chociaż podczas spowiedzi zapomniałam wyznać niektóre grzechy to czułam, że Bóg wszystko mi przebaczył. Po wypełnieniu otrzymanej pokuty oczami duszy zobaczyłam światło i poczułam jak miłość i miłosierdzie Boże wypełnia moje serce. Jednak na tym się nie skończyło.

W nocy po spowiedzi miałam dziwny sen. Śniły mi się Święta Bożego Narodzenia. Z całą rodziną zebraliśmy się wokół choinki i otwieraliśmy prezenty. Dostałam prezent, który miał dużą kokardkę. Otworzyłam go i w środku zobaczyłam dary, jakie niesie sakrament pokuty, a których nie da się opisać. Zrozumiałam, że Bóg mnie dobrze zna, a po spowiedzi czułam się przez Niego bardziej kochana niż w przeszłości.

Kiedy się obudziłam miałam w sercu światłość, dobroć i uzdrowienie, które otrzymałam podczas tamtej spowiedzi. Obecnie kiedy jest mi ciężko i moja wiara jest poddawana próbie to zawsze przypominam sobie o tym śnie. Wiem, że zawsze czekają na mnie łaski, jakie grzesznik otrzymuje przystępując do sakramentu pokuty.

Julia M. Becker

Tłumaczenie z j.ang. na j.pol: Marcin Rak

Źródło:101 Inspirational Stories of the Sacrament of Reconcilation. Called by Joy Book. s. 143-144.