„Kim pani jest?” - takie pytanie często słyszę podczas spotkań z kandydatami do bierzmowania. Odpowiadam, że jestem dziewicą konsekrowaną..., a nie dziewicą zakonserwowaną. Określenie: „dziewica zakonserwowana” wymyślili niektórzy młodzi kandydaci do bierzmowania. Większość z nich nie słyszała o tym pięknym powołaniu, które ma starożytne korzenie. Kiedy byłam w ich wieku nie miałam pojęcia kim jest dziewica konsekrowana.

Moja mama zmarła niespodziewanie kiedy miała 50 lat. Za to byłam wściekła na Boga. Przez sześć lat nie chodziłam do kościoła. Moja koleżanka na próżno chciała zaprosić mnie na specjalną mszę świętą dla młodzieży.

Pewnego razu rozszalała się burza śnieżna. Mój samochód nie mógł zapalić. Moja koleżanka zaproponowała, że podrzuci mnie do domu pod warunkiem, że razem pójdziemy na mszę dla młodzieży. Zgodziłam się. Msza była cudowna. Sprawiła, że nawróciłam się. Potem przez 13 lat działałam w duszpasterstwie młodzieży, które znajdowało się w parafii pw. Matki Bożej w Dedham. Pewnego razu w Wielkim Poście brałam udział w misteriach Męki Pańskiej, które zorganizowała młodzież. Widok Jezusa niosącego krzyż sprawił, że doznałam wstrząsu. Po raz pierwszy w życiu uświadomiłam sobie, że Jezus umarł również za mnie.

Przygotowując spotkania dla młodzieży poznawałam wiarę i Jezusa. Im więcej zrozumiałam tym więcej chciałam wiedzieć. Często modliłam się przed Najświętszym Sakramentem. Jednocześnie rozeznawałam życiowe powołanie. Spotkałam się z kilkoma zakonnicami, które należały do różnych zgromadzeń zakonnych. Jednak okazało się, że życie zakonne nie jest moim życiowym powołaniem. Byłam pielęgniarką i podobała mi się ta praca. Miałam własny dom i aktywnie uczestniczyłam w życiu parafii. Pewnego razu kapłan, który był moim kierownikiem duchowym spytał mnie, czy kiedykolwiek słyszałam o powołaniu do dziewictwa konsekrowanego. Zaproponował mi, abym skontaktowała się z siostrą Marian Batho, CSJ, która jest delegatem ds. powołań w mojej archidiecezji. Od tamtej pory zaczęłam rozeznawać, czy to jest moja droga życiowa. W internecie wnikliwie przeczytałam o tym powołaniu. Po jakimś czasie zrozumiałam, że to jest droga życiowa, którą przeznaczył mi Bóg. Obecnie jest ponad 3000 dziewic konsekrowanych w 42 krajach na świecie. W USA jest ich 215, a na obszarze mojej archidiecezji jest 13 dziewic konsekrowanych1.

Jestem dumna z tego, że zostałam oblubienicą Jezusa i zanoszę Jego przesłanie do społeczności, w której żyję i miejsca pracy, w którym pracuję. Lubię odmawiać liturgię godzin i różaniec, które dają mi wielki pokój i siłę. Przez modlitwę kontaktuję się z Jezusem rano i wieczorem.

Konsekracja dziewicy jest najstarszą formą życia konsekrowanego w Kościele i jeden z owoców Soboru Watykańskiego II. 31 maja 1970 roku przywrócono tą formę życia konsekrowanego. Dziewica konsekrowana żyje w celibacie dla chwały Boga i wiążę się na zawsze z Jezusem Chrystusem. Bóg przyjmuje jej postanowienie i sprawia, że jest ono owocne pod względem duchowym przy pomocy Łaski Ducha Świętego. Konsekracji dziewicy może dokonać tylko biskup diecezjalny. Dziewica konsekrowana uczestniczy w misji Kościoła: jest żywym obrazem miłości Kościoła do Boga i ma udział w Jego zbawczej misji. Żyje w pełnej komunii z Kościołem przez duchowe więzy, które utrzymuje z biskupem diecezji, który reprezentuje Jezusa Chrystusa. Odmawia liturgię godzin, regularnie przystępuje do sakramentów i wiernie odmawia prywatną modlitwę. W swoich modlitwach modli się w sposób szczególny w intencjach biskupa i duchowieństwa diecezji, do której należy. Dziewictwo konsekrowane to unikalna forma życia konsekrowanego w Kościele Katolickim. Zgodnie z kanonem 604 Prawa Kanonicznego, dziewica konsekrowana jest nieodwołalnie: „Konsekrowana Bogu, mistycznie poślubiona Jezusowi Chrystusowi i poświęca się na służbę Kościoła. Biskup diecezjalny konsekruje ją zgodnie z przyjętym rytem liturgicznym”.

Dziewica konsekrowana rozumie wartość życia dla Jezusa w świecie. Nie nosi habitu, ani welonu, a także nie jest określana mianem: „siostra”. Chociaż może nawiązywać przyjaźń z innymi dziewicami konsekrowanymi to swoje powołanie realizuje indywidualnie. Sama troszczy się o swoje utrzymanie, włączając w to opiekę medyczną, zatrudnienie lub emeryturę. Diecezja, do której należy nie może wspierać jej materialnie. Może wybrać dowolną drogę w służbie dla Kościoła zgodnie z jej zdolnościami i duchowymi darami. Nie jest ograniczona do uczestnictwa w danym apostolacie. Jeśli może to w czasie wolnym pomaga w parafii, diecezji lub w kościelnych wolontariatach. Niektóre dziewice konsekrowane zajmują się świecką działalnością charytatywną.

Kathy Reda

Kathy Reda jest dziewicą konsekrowaną pochodzącą z archidiecezji Boston. Mieszka w Dedham i aktywnie uczestniczy w życiu parafii, do której należy.

Tłumaczenie z j.ang. na j.pol: Marcin Rak

Źródło:https://thebostonpilot.com/article.asp?Source=Archives&ID=174129

Przypisy

1.W Polsce jest 307 dziewic konsekrowanych.