Kaznodzieja w swojej homilii porównuje biblijne talenty do ciężaru gatunkowego każdego istnienia. Uświadamia, że nie każdy niesie taki sam ciężar i zauważa, że ci, którzy mają najciężej najlepiej na tym wychodzą, a ci którzy mają najlżej pozbywają się nawet tego co stanowi nawet mały sens ich życia.