Widząc człowieka żebrzącego przeżywamy niejednokrotnie dylemat: wspomóc czy nie, to naciągacz czy naprawdę potrzebujący? Spójrzmy na ubóstwo oczami Jezusa. Dla Niego wszyscy jesteśmy żebrakami. On czeka abyśmy, pełni pokory zawołali: Panie ratuj, a nie zawaha się przed ofiarowaniem swojej miłości. Takiej miłości, która życie odda nie zastanawiając się czy warto.