Dopiero po śmierci bliskiej osoby, zastanawiamy się nad sensem życia. Dostrzegamy rzeczy, których wcześniej nie zauważaliśmy. Tak już jest, że człowiek nie docenia tego, co ma. Jeśli jesteśmy zdrowi, czy myślimy o tych, którzy cierpią, bo są nieuleczalnie chorzy? - nie. Jeśli zachorujemy to się żalimy, wtedy tęsknimy za zdrowiem. Tak też jest ze śmiercią. Jeśli żyjemy i jest nam dobrze, to nie myślimy o śmierci. Często, jednak myślimy o śmierci. Od nas zależy, czy myślenie nasze będzie trwałe, czy tylko przeminie po jakimś czasie. Każda śmierć powinna uczyć pokory i wiary wszystkich ludzi, którzy zostali na tym łez padole. Wiara w lepsze jutro, nadzieja na lepsze czasy - to wszystko od nas i do nas należy, ale czy to najważniejsze, co tu na ziemi i czy wszystko od nas zależy? Każdy ma wolną wolę, ale chwila zadumy nigdy nie zaszkodzi.

 

Jesień, czas zadumy i refleksji kojarzony z dobiegającym końcem każdego roku. Koloryt jesienny to obraz pożółkniętych jeszcze wiszących na drzewach liści i w końcu opadających, zeschniętych i szeleszczących już leżących na ziemi. To obraz przemijania występujący w przyrodzie, a traktowany jest przez nas, jako normalny stan rzeczy. No właśnie - normalny stan. Jak miło jest popatrzyć na ogrom ludzi nawiedzających cmentarze w dniu 1 i 2 listopada. W każdym z nas nasuwa się pytanie, co dalej, co jest tam, gdzie zdążamy? To dobra lekcja dla nas. Popatrzmy w nasze serca - być może przeżyjemy jakąś refleksję i może wybierzemy się na cmentarz, aby doświadczać zadumy? I nie tylko w tych dniach. Jaki jest najważniejszy dzień dla mnie? To dzień śmierci. Wtedy się wszystko wyjaśni. Skończy się zaduma, refleksja, a okaże się czy żyję dalej - już wiecznie.

 

Chwila zadumy w filmie: https://www.youtube.com/watch?v=h7YNVJKtg_Q